günleri, biz aslında, sonunda, sonunda, nüfus zamanlarında (bu wackaloons’ın henüz kırmızı düve’yi yetiştirmeyi ve daha sonra başladığını hatırlamaya çalışmak, tam olarak ne yapacağını merak etmek, Kıyamet için giyinmek için en iyi şey olun – kesinlikle çok fazla ceplere ihtiyaç duyardı ve elbette elbette elbette elbette, nihai akciğer kanserini umursamıyordun, ancak asbest bezini kullanabilirsin … ve kırmızı olurdu Matchy-Matchy?) Hatırla her şeyin zirvesine hızla yaklaşmasamız bile, bunu hatırlıyorum; teselli var; Dünya tükenmiş olsa bile, hala neyin hangisinin en iyisini yapabiliriz.
Örneğin, internetler gibi. Bu, birkaç düğmeyi tıkladığında, 2002’de bir araya getirilen bir sergiye göz atın – Blithe Ruhu: Windsor Set ve Bazılarının gelecek yıl için herhangi bir kullanım planlaması olmadığı için başka bir zamanın elbiselerini görün. , bir sonraki on yılda çok daha az; 1939 gibi partiye girecekleri bir zaman.
Her zaman sadece elektronların bu tür hazineleri teller ve dalgalarla taşımayı başarabileceği her zaman şaşırtmak; Neredeyse bu elektronlar kadar efemeral olarak hazineler. Ne kadar uygunsuz, ne kadar saçma! Vionnet’in stüdyosundaki petite ana’nın, bazı Amerikalı kadınların gelecekte yetmiş yıl olduğu söylendiyse, bu elbiseye temelde telefonun üzerinden bakarsa inanacaktı. Sana bir pinle yapışırdı ve zamanını boşa harcamayı bırakmanı söylüyordu. Bu elbisenin yapıldığı kadın, hurdaydı – bir yılda, belki iki, elbisesinin umutsuzca tarzın dışında olacağına inanıyordu ve kimsenin dikkatine değmeyeceğine inanıyordu.
Bu elbise, pullu siyah ipek saten ve siyah ipek ağıdır. (Islak tuvalet kağıdından yapılmış bir elbise muhtemelen daha az kırılgan olacaktır.) Ve yine de – hala burada. Yapımcısı gitti; kullanıcısı gitti; Bir foxtrot yoluyla giden her erkek, uzun zamandır gitti: ama hala burada. Hala burada ve çünkü bir müzede, güvenli ve aşırı nemden şiddet içeren video oyunlarına kadar her şeyden korunmuş, burada olmaya devam etmesi muhtemel ve çeşitli mazertiler ve bazı çok zeki mühendislik, pirinçlerimizi günlük kaygılarımızın dışına çıkabiliriz. Ve sadece, bir an için bak.
Bir Memento Mori olarak (siyah kuşlar, çok kötü amansız!) Alınabilir, ancak bir tür meydana gelen anıt olarak da alınabilir: eğer bir şey bu kadar korkunç bir tarihe uyabilir, neden biz olmamız gerekir? Buna ters özymandayı aramak istiyorum; “Çalışmalarıma bak, yudum ve umutsuzluk!” Ama bunun yerine, sevinmek için sessiz bir davet.
Bunu Paylaş:
Twitter
Facebook
Bunun gibi:
Yükleniyor gibi …
İlişkili
İlk elbise ve son dressmarch 12, 2008
Elbiselerin gizli ömrü # 12March 16, 2007with 29 yorum
Dresses Cilt’in gizli yaşamları. 8September 13, 2006
